Over alweer een prachtige weg rijden we via Valle de Abdalajis naar Antequera. Valle de A. heeft straatjes, die net breed genoeg zijn voor de camper. Antequera is een grotere stad met ruim 44.000 inwoners. Het kasteel ligt op een heuvel en vanaf daar kijk je geweldig over de stad uit. Aan uitzichten geen gebrek deze vakantie, het is dan ook moeilijk om andere woorden te vinden dan indrukwekkend. In dit geval mooie witte huizen met diverse kerken als onderbreking van het geheel. Zowel in vorm als in kleur. Het kasteel is, Alcazaba, een islamistische vesting uit de 13e eeuw. Hier horen we een verhaal over een Spaanse Romeo en Juliet, over de liefde van een moslimjongen en een christenmeisje, die niet samen mochten zijn en op de vlucht sloegen. Toen ze achtervolgd werden, zijn ze samen van een rots gesprongen. Die heet nu de Peña de enamorados, de rots van geliefden. We slenteren verder door de stad en eten een heerlijk menu del dia met lokale gerechten als dikke gazpacho en een soort vissoep. Heel smakelijk. Dan willen we richting El Torcal, het natuurgebied met de bizarre rotsformaties waar je heerlijk kunt wandelen. Eerst zoeken we de laad- en losplek om de camper klaar te maken voor een paar dagen vrij kamperen. Een behulpzame Spanjaard wijst ons de weg. Volledig voorbereid rijden we de bergen in. Hier wanen we ons bijna in Amerika, ruig en rotsig, maar zo mooi. We stoppen onderweg om van de panorama's te genieten. Bovengekomen wacht ons een verrassing: Herman en Marja. Wij hadden ze verteld dat we deze kant opgingen, maar dachten dat zij een andere kant op zouden gaan. Gezellig. We kletsen bij over onze vakanties en heel Spaans, delen we ons eten. Er loopt de hele tijd een vosje om ons heen. Op een gegeven moment snuffelt het zelfs aan Johns been. We duiken er vroeg in, genieten van de rust.
