Prachtige luchten als we uit de stoeltjeslift stappen, dat belooft wat voor vandaag. Het is nog steeds koud, maar de verse sneeuw maakt veel goed. Bijna niets is lekkerder dan de eerste sporen maken. We skiƫn vandaag naar Pas de la Casa. In de zomer vonden we dit een vreselijk druk en grauw dorp, maar zo in de sneeuw ziet het er best leuk uit. En de zon schijnt, zalig. Er is hier ook veel horeca en we lunchen heerlijk vandaag. Tartiflette met blauwe kaas. Op de weg terug schijnt de zon weer, maar ineens zitten we midden in een wolk. In El Tarter is het weer zonnig. We doen nog een afdaling en dan is het tijd voor een warm bad. Tegen zevenen gaan we in de lobby zitten, even internetten. Een beleving op zich met al die facetimende en skypende Russen. Die zijn er veel hier, net als Spanjaarden en Fransen. En heel bijzonder op wintersport: nog geen Duitser gehoord.
Ook het eten is weer verrukkelijk vandaag. Merluza (heek), inktvis, gegrilde paprika's en dat is nog maar een klein stukje van het buffet. Ook vandaag was er weer iemand jarig. Zo grappig. In dat grote restaurant gaat al het licht uit. Een tafel met mensen begint te zingen en klappen en dan komt er een taartje met een heel klein kaarsje erop binnen. We hebben hier ook allerlei lookalikes: Najib Amhali, Bill Clinton en allerlei Olga's (blond en bont).