In de regen verlaten we DSS. Op t-shirts hier staat: I love SS, net als op de vissersschepen: SS. Beetje dubbelzinnig, maar hopelijk goed bedoeld. Via de kleinere weggetjes rijden we door Zarautz en naar Getaria. Hier parkeren we de camper aan zee. Tegenover het dorp ligt een heuvel in zee. Ze noemen het berg San Antonio. Een mooie wandeling omhoog met geweldige vergezichten en volle vijgenbomen. We hebben een foto bijgevoegd voor ons boompje thuis. Bovenop de berg ligt ook een schat die we gelukkig vinden.
Door de haven lopen we naar de oude stad. De kerkdienst is in volle gang. Wij zijn op zoek naar koffie en vinden een leuke taverna, waar de bar alweer vol staat met lekkere hapjes. Alle hapjes liggen op brood, want volgens de Basken is een maaltijd zonder brood geen maaltijd. Gelukkig willen ze Johns glutenvrije brood ook beleggen, dus zoekt hij lekkere toppings uit. Als we weer buiten komen, loopt er een soort processie langs. Een man met een glimmend kruis, onder een soort partytent, die gedragen wordt door zes mannen op leeftijd. Er omheen huppelen kleine meisjes in trouwjurken en jongetjes in matrozenpakjes. De lokale muziekband sluit de rij en speelt treurige muziek. Bij het beeld van Juan Sebastian Elcano aangekomen, gooien ze bloemblaadjes voor een geïmproviseerd altaar. De kinderen gapen heftig. Heel vermakelijk. Juan is trouwens de eerste man die rond wereld voer. Iedereen denkt dat dit Magalhaes was, maar die werd op de Filipijnen opgegeten door kannibalen. Juan maakte de tocht wel af, vandaar het standbeeld.
We rijden verder naar Zumaia. Omdat de weg langs de kust dicht is, komen we door het zeer groene en heuvelachtige binnenland. Heel mooi. Zumaia is niet spannend. Bijna alle oude gebouwen zijn vervangen door nieuwe. We lopen hier een multicache, die ons de mooiste plekjes laat zien: de steile rotswanden aan zee. Terug in het dorp drinken we de lokale witte wijn: txakoli. Deze wordt van grote hoogte in het glas gemikt en schuimt lekker. Smaakt ook prima trouwens. De taverna is vol kerkgangers. Ook hier met kinderen in matrozenpakjes en trouwjurken.
Onze laatste stop vandaag is op camping Itxaspe in Itziar. Het Baskisch is een zeer moeilijke taal, maar nu we weten dat de x als sj wordt uitgesproken, kunnen we sommige woorden ook echt uitspreken. Onze camping ligt hoog in de heuvels met uitzicht op mooie rotsformaties, groene heuvels en de oceaan. Als het goed is, gaat morgen de zon schijnen. Het regent hier al vier maanden, vertelde de campingmeneer. Ze zijn het zat. Wij ook! Gelukkig maakt het lekkere eten en de mooie omgeving veel goed. En eerlijk is eerlijk, we hebben amper regen gehad, wel veel grijze lucht!
Vijgen met uitzicht op zee. Bij ons hebben ze uitzicht op de IJssel.
Alsof je op een feestje bent.
Zou dit elke week zo gaan of zien we wat bijzonders?
Uitzicht op de camping.
