We staan vroeg op want we vertrekken naar de Beaujolais. De poezen willen nog even naar buiten. Dat kan. De reis is nietenorm ver, een paar honderd kilometer, maar als je binnendoor gaat, doe je er best lang over. We rijden via Die, Crest (twee mooie historisce dorpjes in de Drôme, leuk om op uit te kijken), Valence, St. Etienne naar Dareizé. De wegen kronkelen, maar zijn prachtig. Veel groen, rotsen, water en een eekhoorn en fazant op de weg. Onderweg lunchen we in wat Ilja Gort, in zijn boek Slurp, een Adresse zou noemen. Een lokaal tentje, zonder enige opsmuk en met veel vrachtwagens voor de deur. Een 4-gangen menu du jour voor 11,90! En ze passen het zelfs aan voor John. De enthousiaste serveerster pufte en steunde wel bij de lijst van wat John niet mag eten. Meer uit medelijden, want ze kwijt zich goed van haar taak. Als er mogelijk gluten in mayonaise zitten, dan krijgt John dit niet. Binnen het uur zijn we klaar. We kiezen een adres uit het Frans Passion boek en stellen de navigatie in op Dareizé. Sinds de lunch komt het met bakken uit de lucht. Het zomerse gevoel is voorbij, we stellen ons in op de herfst. Misschien dat logeren bij de Beaujolais-boer helpt. Maar die is er niet. De FP-bordjes op het erf zijn niet duidelijk en de mensen die rondlopen gebaren boos dat we geen Frans spreken. We proberen de eigenaar nog te bellen maar bij de voicemail is het genoeg. In Dareizé blijkt een prachtige parkeerplaats met uitzicht op wijnranken en koeien. Daar installeren we ons. Nu maar hopen dat het morgen droog is, want 'trop pluie' is stom (ook slecht voor het aantal foto's).
Een stukje langs de Rhone gereden. De zeer grote broer van de IJssel.
