Kadootje vanmorgen: ontbijten in de zon. Heerlijk. Dan weer op pad. Direct alweer een fotostop bij het mooie blauwe meer en dan op weg naar Sisteron, waar we willen overnachten. De weggetjes zijn weer indrukwekkend. Uitgestrekte lavendelvelden, sommigen nog deels in bloei anderen gerooid of dood hout. Omdat de velden overwegend bruin en geel zijn, steekt de grijze (!) lucht in de zon (!) er prachtig bij af. Als we Sisteron naderen, zien we steeds meer fruitbomen. Vooral appels. We parkeren op de camperplek die mooi uitzicht biedt op de rivier de Durance maar ook aan een drukke weg ligt. We lunchen bij de meest ongeïnspireerde obers die gecompenseerd worden door een hartelijke kok. Daarna lopen we door Sisteron aan de hand van een aantal caches. Ook hier steile straatjes met hoge huizen, maar voor de verandering eens niet opgeknapt maar vergane glorie. Een poes springt behendig via een muur op haar balkon en kijkt niet op of om. Boven op het stadje prijkt de citadel. Er komt net een toeristentreintje aan. Wij lopen half om de citadel heen. De bedoeling was helemaal maar toen was er ineens een afgrond. We zien het kerkhof dat bizar genoeg helemaal geasfalteerd is. Raar. Terug in het dorp lopen we langs de rivier en over de massieve stenen brug. Die eigenlijk hol is, zo blijkt later. In de donkere holte ligt een cache. Brr vochtig, fladderend, muf. Toch wagen we een poging en met het flitslampje van de camera spot Saskia de doos. we bewonderen het bijzondere rotsmassief waar klimmers aan het oefenen zijn en dan wordt het tijd om verder te gaan. We besluiten een iets rustiger plekje te zoeken en eindigen 20 kilometer verderop in Laragne Monteglin. Een enorme parkeerplaats naast het kerkhof vlakbij het centrum. Er is een verhard en gravel deel. Wij kiezen voor het verharde deel. 's Avonds klikken hier de lichtmasten aan en lijkt een voetbalwedstrijd te beginnen. Beveiliging voor de vrachtwagens. Vandaag staat er 1 en ruim 20 campers. Gelukkig werkt onze verduistering prima.
In het gewelf van de boogbrug.
Spooky!
