Wat zullen we eens gaan doen vandaag. We draaien een wasje, wandelen met de hond, ontbijten buiten in het zonnetje, vegen de tuin aan en daarna gaan we op pad voor een cacheroute in een andere urbanisation van Benijófar. Het begint in een stukje waar naar ons idee alles is voorbereid om huizen te bouwen. Alleen zijn die niet gebouwd. Nu kun je er fijn wandelen en zie je af en toe beton en regelmatig veel rommel. Dat is toch wel normaal in Spanje. Overal staan enorme bakken om rommel in te gooien, zelfs om het goed te scheiden, maar overal in de natuur ligt ook veel zooi. De route voert ook door de stukken die wel bebouwd zijn. Van grote villa's tot rijtjeshuizen. Halverwege komen we een terras tegen. Duits. Het menu bestaat uit alleen maar Duitse gerechten en de eigenaresse spreekt ons in het Duits en ietwat chagerijnig toe. We antwoorden in het Spaans dat we koffie willen en een flesje water voor de hond. Daar krijgen we dan wel een drinkbak bij. Het uitzicht is niet fraai, op de snelweg en leegstaande winkelpanden eromheen. Wij lopen weer door. We vinden bijna alle caches en lopen weer terug. Even de was ophangen en dan op naar de lunch. Onderweg zijn we nog getuige van een stevige botsing. Een scootmobiel rijdt achterop een auto. Dat levert een flinke deuk in de auto op en een scheldpartij van haar man die naast haar fietst. We lopen door en belanden bij een restaurantje met lekkere muziek en een uitgebreid menu del dia. Het smaakt goed. Vooral de gerookte zalm met een tomatenmengsel eronder is erg verrassend. Na de lunch gaan we shoppen. John zoekt een riem en Saskia een rok. John slaagt wel, Saskia niet. Terug in ons oppashuis worden we enthousiast begroet door de hond. We mogen weer ballen werpen. Floyd brengt ze geweldig terug en als ze ze iets buiten ons bereik legt, komt ze terug om de bal nog een extra zetje te geven. Heel grappig. De avond is rustig. Nog een rondje met de hond en rosé met hapjes.
