dinsdag 27 oktober 2015
Dag 47, Montserrat
Aan het einde van de ochtend vertrekken we weer. Het is halfbewolkt en de temperatuur is prettig. We volgen de route uit ons boek. Het landschap blijft prachtig en nu de zon op de herfstkleuren schijnt, is het weer echt genieten. Onze eerste stop is bij een enorm klooster in Poblet. Hier worden wijnen gemaakt, maar het is ook een verzameling van mooi (gerestaureerde) oude panden. Je kunt hier gewoon rondlopen, alleen voor het museum wordt een entree van 1 euro gevraagd. Daar vinden we alle beelden en schilderijen, die we in de grote kerk misten. Die was echt opvallend leeg. De kloostergang kunnen we helaas niet in. De rondleiding is net afgelopen en de drie vingers, die de oude gids opsteekt, betekenen dat er pas om drie uur weer een rondleiding is. Dan zijn wij alweer op pad. Eerst naar weer een heerlijk menu del dia en dan naar het volgende klooster. Montserrat. Hét bedevaartsoord van Catalonië. Dit is zo ontstaan nadat er een houten beeld van de zwarte Madonna is gevonden, dat door de apostel Lucas gemaakt zou zijn. Later is gebleken, dat het beeld uit de 12e eeuw stamt, maar toen was de toeristenstroom al op gang gekomen. Voor alle oude gebouwen zijn inmiddels nieuwe geplaatst. Sommige zijn zo lelijk en groot, dat je liever geen foto maakt, dan eentje met stukjes van deze gedrochten erop. In de basiliek is een aparte ingang om het beroemde beeld te eren. Dat staat achterin de kerk achter glas. Alleen haar hand met wereldbol steekt door het glas heen. Dat mag je aanraken of zoenen. Als je in de basiliek zelf staat, zie je de hele stoet aanbidders op hoog niveau voorbijtrekken. Heel apart. Wij nemen natuurlijk ook een kijkje van dichtbij. Vandaag kan het, want het is niet druk. In de weekenden en vakanties staan hier waarschijnlijk honderden mensen te wachten. Je kunt hier met treintjes de berg op, om te wandelen of om andere heilige bouwwerken te bezoeken. Dat lukt vandaag niet meer. De dreigende wolken hebben Monserrat in beslag genomen en de hoge toppen zijn gehuld in de mist. Hopelijk zien we ze morgen weer, want ze zijn bijzonder fraai gevormd en gekleurd. Het lijken allemaal dikke vingers. Werkelijk heel apart. Ook de weg naar het klooster is bijzonder fraai, tegen de berg geplakt met rotsige tunnels. Allemaal breed en hoog voor de talloze bussen, die al die bedevaartgangers aanvoeren. Een commercieel Lourdes in een fraaiere omgeving. We overnachten binnen de hekken op de (betaalde) parkeerplaats met uitzicht op de dorpen die honderden meters onder ons liggen. Als cadeautje zien we nog de familie wild zwijn over de weg langs de camper rennen. Hadden we al gezegd, dat het hier erg mooi is?