Het is half-bewolkt als we wakker worden. Op het rugby-veld vliegen allerlei roofvogels. Waarschijnlijk gelokt door de man met handschoenen die midden op het veld staat. Mooi gezicht. Volgens onze buurman gaat het vanavond regenen. Wij vertrekken na het ontbijt op de fiets. Langs de wandelroute GR635 ligt een heel aantal caches en we gaan kijken of we die ook fietsend kunnen oppikken. Het begin gaat over smalle weggetjes, perfecte fietspaden. Licht glooiend en goed te doen. Dan versmalt het pad zich en gaat het bos in, kronkelend langs de rivier. Het pad is heel modderig. Ze hebben een slechte zomer tot nu toe in deze streek. Soms is het pad ook best smal, 40 centimeter en de rivier kolkt dertig meter onder ons. De caches zijn behoorlijk moeilijk verstopt, maar we hebben de tijd en vinden ze allemaal, 15 vandaag. We steken de weg over en raken het wandelpad even kwijt en belanden op een erf met woest blaffende honden. Gelukkig beten ze niet. Misschien was dit een voorteken voor het tweede deel van de tocht? De paadjes worden heel steil, met trappen en rotsachtige stukken, die vrij glad zijn. Eigenlijk niet te doen met een fiets en de helft van de tijd lopen we, omdat zowel afdalen als klimmen te steil is. Gelukkig bereiken we zonder vallen het dorp Sanance. Daar is niets te beleven. Over de N134 fietsen we terug. Heel aangenaam met korte klimmetjes en prettige afdalingen. Gelukkig zien we weer rode wouwen. De lucht wordt al donkerder, maar we bereiken Bedous droog. Terug op de camping maken we de camper weer klaar voor vertrek morgen. Helaas moeten we vandaag binnen eten, want het begint te regenen en donderen. Onze nieuwe buren klingelen er niet minder om. Prachtige ezels met grote bellen.
