Onze laatste dag in Spanje, dus op naar de supermarkt om lekkere hapjes en drankjes in te slaan. Daarna rijden we via Canfranc richting Frankrijk. Hier eten we onze laatste Spaanse lunch, in een soort hostel. Er zit al een groep luidruchtige kinderen, maar dat drukt de pret niet. Saskia bestelt iets met kikkererwten. Dat iets blijkt pens te zijn. Wel geproefd, niet opgegeten. John's salade is lekker en ook de hoofdgerechten smaken heel goed. We nemen meloen en koffie toe en rijden door naar Canfranc-Estacion. Een absurd groot, leegstaand stationsgebouw met het, op één na, langste perron van Europa. Het langste ligt overigens in Leipzig. Vlak nadat het gebouw in 1928 af was, blies Frankrijk de plannen voor een Pyreneeën-spoorlijn af. Ook stortte er nog een spoorbrug in, die nooit is hersteld. Alleen een lokaal Spaans treintje rijdt er nu nog, zonder gebruik te maken van dit immense gebouw, bizar!
Aan de Franse kant zien we groene rails, compleet overwoekerd of deels verdwenen. We rijden over de pas de Somport, omdat de tunnel gesloten is. Niet zo erg, want dit is een prachtige route. Aan de Franse zijde zien we enorme rotsen op het wegdek. We hebben gehoord, dat het landschap hier schuift en de wegen eigenlijk elk jaar gerenoveerd moeten worden. Op naar onze camperplek in Lées-Athas, maar die blijkt verdwenen. Dan maar door naar Bedous. De camperplek daar, ligt in de brandende zon. Daarom wijken we uit naar de camping Municipal. Dat kost ons maar liefst 7,84 euro. Als we geïnstalleerd zijn, ruiken we een vieze geur. Er drupt iets uit onze camper dat enorm stinkt. Geen idee wat, maar het lijkt of er iets is doodgegaan onder de motorkap. We lezen een boekje en lopen later naar het dorp om het staartje van de voetbalwedstrijd Frankrijk - Nigeria te zien. Frankrijk wint. Na de wedstrijd maken we nog een ommetje, een stukje van de GR653. Het is erg mooi hier. Lieflijk, maar ook ruig. We zien dat hier een heel aantal caches ligt, dus we blijven hier nog een dagje. Terug bij de camper eten we nog. Door de uitgebreide lunch, dineren we nog op Spaanse rijden: gegrilde steak en salade.
Pens. Klinkt toch minder smakelijk als callos.
Estacion-Francamp.
De cache was verdwenen, dit schatje zat er wel.
Onze camper gaat verder dan 100.000 kilometer.
Bedous heeft prachtige huizen.
