In de mist, met daarachter de zon, rijden we naar Utrecht. Het is druk onderweg en de zon verdwijnt. Als we in Utrecht hartelijk ontvangen worden op de camperplek, is het grijs. Na een kopje thee en een zakje rijst, stappen we op de fiets en begint zowaar de zon te schijnen. We slenteren door het centrum, drinken koffie op het terras (!) in de zon. We nemen een kijkje in het kruideniersmuseum. Heel klein, maar wel schattig en herkenbaar. Met een zakje drop en mokkaboontjes lopen we weer naar buiten. John vindt nog leuke schoenen en we kopen twee geweldige reisgidsen over Spanje. Die konden we tot nu toe niet vinden. Utrecht is nog mooier in de zon en het is ook gezellig druk met volle terrassen. Wij eten een frietje en fietsen richting de Rivierenbuurt. Op bezoek bij neef Wim en Irma. Gezellig. Na veel bijkletsen, fietsen we weer naar de Oudegracht. We hebben gereserveerd in tapasrestaurant Ele, dat in een keldergewelf ligt. De mooie ronde bogen zijn volgeplakt met rode bloemen. Heel gezellig. De kaart geeft duidelijk aan wat wel en niet glutenvrij is. De witte Verdejo Rueda is natuurlijk oké, net als de gegrilde groente, vlees in knoflook, ei met doperwten en tomatensaus, geflambeerde chorizo en het kaasplankje. Er is live-muziek. Zo geweldig leuk. Wij krijgen op verzoek flaca van Jarabe de Palo te horen en iedereen zingt en klapt mee met alle liedjes. Het lijkt wel of we een op een feestje zijn beland met veel blije mensen. Een aanrader als je van lekker eten en Spaanse muziek houdt.
