woensdag 21 oktober 2015

Dag 40, Tavernes de la Valldigna Playa

Na alweer een hartelijk afscheid vertrekken we weer. We rijden nog een keer door de bergen. Het is bewolkt en de regen dreigt. Al die boeken die schrijven dat Spanje zo droog is ..... Toch blijft dit een prachtig gebied. We rijden nu verder richting Sella. Dit vinden we mooi, maar te afgelegen. De bergen zijn hoog en groen en inmiddels weten we waarom: regen. We vervolgen onze weg richting Guadalest en hebben soms het idee dat we in de Pyreneeën rijden. Guadalest is toeristisch. We horen geen Spaans meer, maar vooral Nederlands en wat Duits. Gelukkig schreeuwen ze lekker hard, zodat we van alles kunnen meegenieten. Lunchen hier slaan we over. De verkleurde foto's met worst, patat en hamburgers kunnen ons niet bekoren. Maar waarom komen al die mensen hier? Nou, bovenop een rots ligt een kasteeltje en de kern van het dorpje kun je alleen bereiken via een uitgehakte tunnel. Het had mooi kunnen zijn, zonder al die commerciële uitbuiting. Op onze weg terug kunnen we een sleutelhanger kopen met onze foto's erop. Laat maar. Op de parkeerplaats vinden we nog een cache en dan lunchen we in de camper. Gehaktballen uit blik. glutenvrij, dus bijzonder. We rijden verder richting de kust. De regen wordt minder en het uitzicht ook. Veel bebouwing en tuinbouw. Dit keer niet onder plastic, maar onder een ander soort afscherming. Heel veel amandal- en sinaasappelbomen. Ook lelijk. Hier tussenin staan veel huizen. We besluiten dat onze zoektocht is gestopt en rijden een stuk naar het noorden. 50 kilometer onder Valencia vinden we een camperplek aan zee, die je wel hoort maar niet ziet door de hekken met (deels) zwart plastic. Het laatste laatste stukje naar de camperplek worden we over een smalle, slechte weg tussen de sinaasappelplantages geleid (zie foto). We kunnen de vruchten vanuit de camper plukken, maar dat doen we niet. Er zijn nog twee van de vijftig plekken vrij. Op de parking ervoor staan de giganto's. De campers van tien meter en langer. We lopen het dorp in, dat is uitgestorven. Alle luiken, winkels, bars en restaurants zijn gesloten. Een spookdorp. Gelukkig vinden we toch nog een supermarkt, waar we de enige klanten zijn. Op de weg terug vinden we nog een cache. We douchen (prima douche) en eten de rest van de avond hapjes en lezen onze boeken. Dan gaat het gelukkig heel hard regenen. De hele nacht door!