Na een rustige nacht en een snel ontbijt fietsen we naar onze boot, Real Fernando, die ons naar NP Doñana gaat brengen. De boot zit vol Spaanse families, die meer aandacht hebben voor elkaar dan voor de omgeving. Die is echter prachtig. We zien herten en wilde zwijnen op de oevers, die vooral goed te zien zijn door de verrekijker. We maken twee stops. Bij de eerste zien we flamingo's (de roze delen zie je vooral goed als ze vliegen) en bij de tweede de oorspronkelijke huizen in Doñana, toen het nog een jachtgebied was voor de adel. Over houten vlonders wandelen we naar een uitzichtpunt. De Spanjaarden om ons heen kwekken zo hard en manen elkaar net zo hard tot stilte. Wij ontsnappen even aan de groep en spotten een hert. Bij het uitzichtpunt zien we wat dieren wegschieten, maar geen idee wat het geweest is. We passeren het zandpad dat naar El Rocío leidt. Hier zwoegen de hermandades twee dagen en twee nachten door het mulle zand met hun eigen Maria-beeld, op weg naar de romería. Er groeien hier ook jeneverbessen. Sommige zijn giftig. De gids vertelt dat de herten ze soms eten als het een slecht voedseljaar is. Zo zorgen ze voor een abortus. Terug op de boot genieten we van de tocht en het prettige windje. Het is vrij warm, maar wij klagen niet. Terug bij de camper, zijn de poezen blij ons te zien. Ze lopen nog een rondje over de camperplaats en dan gaan we weer verder. Onze mooie plek wordt gelijk weer bezet door Nederlandse camperaars. Hier moeten wij geen camperplek beginnen, tegen deze enorme gratis plek met geweldig uitzicht, kun je nooit op.
Via de autovia rijden we naar Canil. In de verte zien we de enorme brug bij Cadiz. Hier waren we al eens, dus deze keer slaan we deze mooie stad over. Er is hier zo veel te zien. In Canil slaan we goed in bij de Mercadona, een luxe supermarkt met prachtige producten. Na even zoeken vinden we de gewenste camping zonder navigatie, want die stuurde ons allerlei smalle zandwegen in. De camping lijkt rustig, maar tegen zeven uur komen er ineens allerlei studenten in de hutjes met veel geschreeuw en muziek. Gelukkig kunnen wij een eindje verderop staan in alle rust. We grillen onze iberico-lapjes en eten er sla met Spaanse tomaten en komkommer bij. De voorraad uit eigen tuin is nu echt op.
