Dag 17, Ardales

In dit gebied zijn weinig campings en camperplaatsen. De camperplaatsen uit de boekjes zijn veelal niet meer dan een krappe parkeerplaats in de brandende zon. Niet fijn met twee campercats aan boord, die echt van warmte houden, maar boven de 33 graden in de camper wel een koeler plekje opzoeken. Streep onder de tafel en Stiefel naast het dekentje in plaats van erop. We willen dit gedeelte van het land goed bekijken, dus rijden we een beetje op en neer door de regio. Die is echt geweldig via de Serranía de Ronda komen we in Parc Natural Sierra de las nieves (bergketen van de sneeuw). Het landschap is hier indrukwekkend. Weinig huizen, veel natuur. Een aantal gieren zweeft boven de vlaktes. De wegen zijn goed, maar het is te eenzaam om te wonen. We stoppen in El Burgo, een groter dorpje met een prettige sfeer. Van hieruit kun je alle kanten op, wandelen, lekker eten en op ruim 50 kilometer ligt Marbella. We eten zo lekker op het terras en ons Spaans klinkt zo Nederlands dat ons door Nederlanders gevraagd wordt of we hier wonen. Toch grappig. Wie weet ooit. Dit dorpje komt op de ja-lijst, net als de omgeving van Ronda. We rijden verder. Het landschap blijft glooiend, maar wordt iets saaier. Tot we bij Ardales de weg naar de embalses (stuwmeren) inslaan. De stuwmeren Guadalteba-Guadalhorce liggen als azuurblauwe snoepjes tussen de bergen in. De wegen kronkelen er doorheen. Ook alle Spanjaarden brengen hier hun weekend door. Alle parkeerplaatsen puilen uit. Wij installeren ons daarom maar op de bijna lege camping. Morgen is het vast rustiger. We grillen kip met tomaat en ui op de Cadac, heerlijk!