Na een uitgebreid afscheid met veel verhalen, vertrekken we richting Setenil de las Bodegas. Een bijzonder dorpje dat ongeveer 10 kilometer verderop ligt. Het is ook een van de pueblos blancos, de witte dorpen, maar het bijzondere is dat de huizen deels in de rotsen zijn gebouwd. Het is een kloof, ontstaan door de Rio Trejo. De rotsen vormen de daken van de huizen. Dat zien we als we in een cafeetje lunchen (simpel, smakelijk en spotgoedkoop). Vroeger werden deze grotten als wijnkelders gebruikt en daar komt de naam van het dorpje ook vandaan (bodegas). We rijden verder naar het eindpunt van vandaag Olvera. De camping is vrij nieuw, 2011 en ligt bovenop een heuvel. Goed voor het uitzicht. De weg er naartoe is lang en steil, dus even naar het stadje gaan is er niet bij. We installeren ons en draaien wasjes. Het is prachtig weer, maar in de verte zien we hele donkere wolken. Later lezen we dat het in Ronda enorm tekeer is gegaan. Storm en hagel. De rust op de bijna lege camping wordt verstoord als een enorme groep kinderen intrek neemt in de huisjes op de camping. Ze doen een hardloopwedstrijd over de camping en gillen tot half 1. Dit is een minder leuk iets van het typisch Spaanse leven.
