Tegen lunchtijd arriveren we in Arcos de la Frontera. Een stadje bovenop rots. We parkeren 'onderaan' en klimmen omhoog naar het oude deel. Het is flink warm, maar gelukkig staat de camper in de schaduw. Arcos is mooi, een van de witte dorpjes, maar wij vinden het meer een stad. We lunchen bij een klein cafe met een prachtige overdekte binnenplaats. Het eten is smakelijk. Daarna verkennen we het stadje. Vooral de gewone huizen zijn mooi, met de kleine details en de vele potten met planten en bloemen. De oude kerk is ook imposant. Het zandsteen brokkelt af en lijkt door de hitte nog poreuzer. Vanaf de mirador kijken we ver van ons af. Voor we dit uitkijkpunt vonden, stonden we eerst op het dakterras van een oud vrouwtje. Zij zat binnen naar een soap te kijken en gromde ons even goedendag. Amper te verstaan. Op haar terras lagen diverse katten en het rook niet echt fris. Ze had wel een mooi uitzicht, maar of ze daar zelf nog wel eens naar kijkt? We vinden een cache en rijden dan het dorp uit naar El Santiscal, een voordorp aan een stuwmeer. We vinden een plek onder de bomen en zijn de enige camper hier. We installeren ons en kijken geweldig uit op het meer en de achterliggende heuvels. Om 19 uur is het nog 33 graden in de schaduw. Als de zon zakt, gaan wij op pad voor een cache, ruim 2 kilometer verderop aan het meer. We ontmoeten een Spanjaard, die in Duitsland is opgegroeid en ons van alles vertelt over de omgeving en het klimaat. We eindigen op het terras naast de camper, waar we heerlijk eten en even Facetimen met familie en vrienden. Ondertussen komen de buurtkatten even kijken of er iets te halen valt.
