De zon schijnt als we wakker worden. De lucht is blauw en we ontbijten buiten. Dat is altijd lekker. Zelfs afwassen met je hoofd in de zon ontspant. Daarna stappen we op de fiets. Er ligt hier nog een cacheroute. Deze voert ons door het agrarische landschap met vooral veel aardappels. We vinden alle caches en de bonus en dan is het kwart over 1. De voorspelde regen is nog ver weg, dus wagen we ons aan een nieuwe cachetrail. Deze gaat dwars door het bos over smalle paadjes. De storm van gisteren zie je hier echt niet terug. Links en rechts van het pad staan prikstruiken. Goed opletten dus. Aan de ene kant om je huid heel te houden, aan de andere kant om de rijpe frambozen te plukken. Vrijdag aten we al bosbessen, dus het is een smakelijk weekend hier in de Meppense natuur. Ook hier vinden we alle caches. Inmiddels is het vier uur. Tijd voor een terras. Onderweg pikken we nog wat schatten op. Er liggen er hier zo veel dat we er nog veel laten liggen. Het is gezellig druk op de terrasjes in Meppen. Het is bewolkt, maar de zon komt er regelmatig doorheen. We kiezen weer voor het restaurant bij het Rathaus. Bananenbier, radler, gevulde aardappels met matjes (haring) en leberkäse met bratkartoffeln en salade. Die leberkase blijkt in de praktijk een soort beenham van kalkoen. Via het friedhof, de begraafplaats waar je via een smal paadje zo op fietst, (heel raar) fietsen we naar de dijk. Ook hier nog een paar caches op de weg terug naar de camper. We ontmoeten cachende Duitsers met een hondje in een soort van hondenrolstoel. Zijn achterlijfje is na een ongeluk verlamd en op een rekje met twee grote wielen geplaatst. Het ziet er vreemd uit, vooral omdat de achterpootjes stijf naar achteren staan. Het hondje oogt wel heel gelukkig en sjeest echt door het gras. Het gaat al 8 jaar goed, vertelt het blije baasje. Bijzonder. Wij komen weer aan bij onze lieve poezen. We hebben dit weekend ruim 70 schatten gevonden. We kunnen nog tot zeven uur lekker buiten zitten en dan drupt het, de voorspelde regen.
