De laatste dag alweer, de tijd vliegt. Na het ontbijt vertrekken we richting het zogenaamde Russen-kerkhof. Hier liggen 476 Georgiërs die krijgsgevangenen waren van de Duitsers en voor hen moesten vechten. Toen ze dachten dat het einde van de oorlog in zicht was, kwamen ze in opstand. De Duitsers leden grote verliezen, maar versloegen de Georgiërs wel. De laatsten hadden zich verschanst in de vuurtoren, waar ze zo ongeveer uitgeschoten werden. Het verhaal is indrukwekkend, het kerkhof in deze tijd van het jaar wat minder. Er is voor iedere gesneuvelde een rozenstruik geplaatst, maar veel zijn verdwenen en de rest is kortgesnoeid. Het is hier vast mooier als de rozen bloeien. We rijden naar de kust voor onze laatste strandwandeling. Bij paal 12 parkeren we de camper en lopen naar paal 9. Lekker met de wind in de rug. Het is een stuk minder koud dan gisteren. We zien grote zilvermeeuwen en razendsnelle strandplevieren (denken we). Deze rennen hard in de branding en pikken in het zand als het water zich terugtrekt. Heel leuk om te zien. Bij paal 9 is de strandtent open. Het is erg druk, maar heel gezellig. We hebben geluk en bemachtigen een plaatsje bij het raam met uitzicht op zee. John bestelt kapucijners en Saskia schol. We krijgen enorm volle borden en die spoelen we weg met een Texelse springtij. Alweer een smakelijk biertje. We lopen door de duinen terug en volgen de bollekamerwandeling. Ook weer een prachtig gebied met veel water en dus veel vogels. Hier grazen ook hooglanders en soms liggen ze gewoon midden op het pad in de weg te liggen. Het laatste stuk van de route is dicht vanwege het broedseizoen, dus lopen we over het strand terug naar de camper. Campercat Streep wil eruit, voelt de wind en bedenkt zich. Een kwartier later staan we in de rij voor de boot van 15.00 uur. Wat een heerlijk weekend, voor herhaling vatbaar als het wat warmer is.
Smalle weggetjes.
Mooi hoe ze naast de boot vliegen.
