Vandaag gaan we naar de top van de Puy de Dôme. Gelukkig loopt er sinds een paar jaar een treintje naar de top en hoeven we het steile muilezelpad (met stukken van 40%) niet te nemen. Dat was tot voor kort de enige manier om boven te komen. Nu is er een alternatief. We kopen een enkele reis, en lopen naar beneden via de nieuwe route, die in juli is geopend. Het tandradtreintje brengt ons in een ruime boog de berg op. Het waait hard boven, 61 kilometer per uur. Ondanks de blauwe lucht en de zon, is het hier maar 5 graden. We genieten van het uitzicht op de keten van vulkanen (puys) in het landschap. Dat gaat natuurlijk nog beter met een kopje koffie. Daarna lopen we over de uitgestrekte paden door de krater. Halverwege staan de resten van een tempel uit de Romeinse tijd, waar Mercurius werd vereerd. Die wordt helemaal opgeknapt en gaat er luxe uitzien. Nu nog moeilijk voor te stellen, omdat er druk gebouwd wordt. In het bijbehorende museum kun je zien hoe het er hier vroeger aan toe ging en lezen dat al die zware stenen voor de tempel over dat steile muilezelpad naar boven zijn gesleept. Wij nemen het geitenpad, sentier des chèvres, naar beneden. Sinds de verbouwing is dit een enorme houten trap in plaats van een kronkelig paadje. Een luxe voorziening met een geweldig uitzicht op andere niet-werkende vulkanen. Eenmaal afgedaald gaan we over op de rondwandeling om de Puy de Dôme. Op de col de Ceyssat stoppen we voor een late lunch. De lokale truffade, met aardappels, Cantal-kaas en room uit de oven wordt geserveerd met plakken rauwe Auvergne-ham en salade. Machtig lekker. We maken nog een omweg om een cache te zoeken die we, hangend in een enorme spar, vinden. Dan rest ons nog bijna drie kilometer naar de camper. Ruim 14 kilometer gelopen vandaag en misschien wel het mooiste uitzicht in de Auvergne gezien.
Links de televisietoren en rechts de tempel.
Een enorme trap om de vulkaan af te komen.
Zoekplaatje: schapen in het bos.
