Als we wakker worden schijnt de zon, maar het is een stuk frisser dan gisteren. We gaan op pad om een cacheroute te lopen, nummer 2 uit de serie gevelstenen. Weer zien we de prachtigste gevels. Zwolle is echt een mooie stad. Omdat we door de routes het centrum kriskras doorlopen, lijkt het ook best groot. Als we de eindcoördinaten berekenen, spotten John en Marja een koker. De cache! Alleen niet van de route die wij aan het lopen zijn, bizar. We loggen natuurlijk wel. De cache die wij zoeken ligt achter een hek bij een te slopen gebouw. Helaas. En ook de bonus vinden we niet. Dan gaan we naar de Fundatie. Als we binnenlopen, gaat het regenen. Goede timing. Het gebouw waarin het museum is gehuisvest is mooi. Een bijzondere combinatie van oud en nieuw. Alsof er een ufo is geland op historische pand. Aan de binnenkant zijn alle oude details weggestuukt. Jammer, dat maakt het toch een beetje sfeerloos. De kunst die er hangt is naar onze mening wisselend in mooiheid. De foto’s va n Pieter Henket zijn prachtig en met veel details. De schilderijen van Jeroen Krabbé kleurrijk, maar verder is het niet echt onze smaak. Het uitzicht vanuit de ufo-koepel is mooi. De natgeregende pannendaken van Zwolle, die glinsteren in de zon (ja ze schijnt weer). We eten nog een frietje en daarna rijden we met uitzicht op de IJssel en de ondergaande zon weer terug. Het was weer een gezellig weekend.
