Na een rustige nacht vertrekken we vroeg van het strand. Het is alweer mooi weer, maar dat voelt nog steeds als luxe, een cadeautje en niet als gewoon. Dat wordt het ook niet meer deze zomer. Omdat we zo dicht bij Picos de Europa zitten, gaan we deze bergen weer bekijken. Via Villaviciosa, Arriondas en Cangas rijden we naar Covadonga. Een plek met geschiedenis, die teruggaat naar 718. Toen versloeg Don Palayo de Moren en daarom blijft deze plaats het symbool van het Spaanse verzet. De meeste bezoekers komen echter voor de kapel in de grot. Het voelt hier als een soort Lourdes, maar dan minder druk en relaxter. De grot bereik je via een soort tunnel en is eigenlijk niet meer dan een holte in de rots gevuld met goudkleurige en plastic ornamenten, beelden en bloemen. Het uitzicht is mooi. Op de kerk, die bovenop een rots staat en op de groene bergen eromheen. Onze camper stond trouwens pal voor de kerk geparkeerd. Een kwestie van verkeerd rijden en geluk hebben. Stiefel wil graag uit de camper en is gelijk een bezienswaardigheid op zich. Gato Ollandessa. Een nog aaibaar ook. Wij ontdekken dat hier een multicache ligt, die we kunnen vertalen ook met ons zakwoordenboekje. We vinden de cache ook nog, toch leuk. Daarna lunchen we in een restaurantje buiten het centrum. Het smaakt weer bijzonder goed, behalve de wijn. Die is verwisseld met azijn, dus bestellen we 2 copa's Rueda. Beter. DE bediening is ontzettend vriendelijk en meedenkend, dat gaan we missen straks. Sowieso gaan we deze lunches missen. Na de lunch rijden we verder de berg op, naar de Lagos. Oftewel de meren. De klim is steil (18%), waarschuwt het boek, maar dat valt mee. De bochtige delen zonder vangrail zijn spannender. Bovengekomen is het Picos-weer, dus mistig. Het mooie uitzicht zien we dus maar beperkt. Vanaf de parkeerplaats wandelen we naar het Ercinameer. De tocht voert door rotsige minikloofjes en de paden zijn prachtig aangelegd. Onderweg moeten we door een stukje mijngang. Overal in de bergen zie je mijningangen, maar die zijn dichtgemaakt met een hek. Bij het meer is het vlak en hebben zich klingelende koeien verzameld. Dat klingelklangelgeluid hoor je hier overal, en hier zie je waarom. Hele kuddes met stieren, koeien en kalfjes in alle kleuren bruin en van die grote, trouwe ogen. Dan ben je toch weer blij dat je vis at bij de lunch.
We rijden weer terug en besluiten vandaag voor een camping te gaan. Heel gepast Picos de Europa genaamd in Avin. Heerlijk douchen. We hebben geluk dat we steeds campings treffen zonder douchemuntjes en waar je zelf kunt kiezen hoelang en hoe warm je douchet. Top.
Een eerste blik op de Picos, vanaf een bijzonder mirador (uitzichtpunt).
In de grot zelf, mocht je geen foto's nemen, dus het goud en de plastic bloemen (en Paus Johnannes die hier ooit was) moeten jullie er zelf bij denken!
Grijns ;-)
Koeien in de mist. Idee voor een film?
Vergeten we bijna de foto's van de lunch.
