Bloed, zweet en nog meer zweet. Dat is het motto van vandaag. We ondernemen een wandeltocht naar La
Cruz de la Viorna, een groot wit kruis bovenop de berg. Een pittige tocht. Niet alleen omdat we van het padje raken en tientallen meters door de bush moeten (dit deel levert het bloed op, want Saskia draagt een capribroek en de doorns vinden haar benen heel gezellig. Au!). Weer op het padje klimt het enorm. We stijgen bijna 800 meter in 4 kilometer. Echt steil. Dit is de pittigste wandeltocht ooit. Natuurlijk is het uitzicht fenomenaal. Op de besneeuwde toppen van Picos, maar ook de groene bergen rond Potes. We zien onze camper en zwaaien naar de poezen. Na 3 uur zwoegen bereiken we de top. Hier kijk je rond en het uitzicht is grandioos. Het kruis is bedekt met zonnepanelen en ledlichtjes. Vanavond maar eens kijken of het verlicht is ;-)
Gelukkig ligt er ook een cache. daarvoor moeten we nog 50 meter lopen en komen uit op een rots vol schapenpoep onderweg (maar onderweg hebben we geen schaap gezien). Gelukkig vinden we de cache in een holte onder de rots. We eten onze broodjes en krijgen gezelschap van een 74-jarige Schot. Hij bezweert ons in plat Schots dat dit de laatste keer is, dat hij deze berg beklimt. Zo denken wij er ook over. Alleen is het voor hem al de 28e keer dat hij hier staat. Ondertussen vliegen de gieren over. Gelukkig komen wij juist weer tot leven en maken ons klaar voor de terugtocht. We kiezen het andere pad naar beneden. Alweer een steil pad, zodat naar beneden lopen zelfs zweet oplevert. Grote stenen, kleine stenen, wegglijdende stenen, we hebben ze allemaal op het pad liggen. Gelukkig blijft het uitzicht mooi. Terug in Potes vinden we nog een cache voor we op een terrasje ploffen voor een koud biertje. We kiezen voor de schaduw, want het is 28 graden, eindelijk! Nadat de koude biertjes in onze droge kelen zijn verdwenen, doen we boodschappen. Spanje is heerlijk goedkoop. We lopen nog 1,5 kilometer bergop naar de camping. Pff. Het was niet de fijnste wandeldag, maar we zijn wel voldaan dat we het gered hebben. En het weer! Tsja dat maakt alles goed!
's Avonds buiten grillen, maakt het echt af, samen met een Verdejo Rueda, een heerlijke witte wijn.
Een gier.
Het pad terug (niet scheef genomen!).
Op dit kerkhof staan een soort grafflats. Heel apart, wel praktisch. Er staan meerdere gebouwen met verzamelgraven. Toch bijzonder.
Leuke buurhond.
