In de stromende regen rijden we van huis weg. Ruim 7 files en 4,5 uur later rijden we de Camping Strooiendorp in De Haan op. Vlakbij het dorp en in de duinen. Tegen een uur of 5 stopt de regen. We besluiten om de duinen in te lopen om toch even de zee te zien. Tegenover de camping kun je het natuurgebied in. Een deel van het duingebied is militair terrein, waar gevaarlijke honden lopen. We horen alleen vogels en zien konijntjes huppelen. Een drukke weg en de tramlijn van Knokke naar De Panne doorkruisen het gebied. Aan de overkant mogen we de duinen echter niet meer in. Heel raar. Langs de drukke weg lopen we naar De Haan. We zien dat we vlakbij een cacheroute zijn en besluiten deze te lopen. We moeten luxe villa's vinden met klinkende namen. Best een opgave, want het staat hier vol met luxe huizen. Bij een aantal is de naam van de architect in de muur gemetseld. Opvallend is dat hier geen trottoirs zijn, maar grasstroken. Dat geeft het dorp de sfeer van een Amerikaanse buitenwijk. Als we bijna alle villa's hebben (1 hebben we niet gezien) berekenen we in een brasserie het eindcoördinaat onder het genot van (pittige) Belgische biertjes. De cache ligt in het duingebied, vlakbij de camping. We lopen terug langs de boulevard, die deels mooi en authentiek is, maar ook verpest door blokkendozen. In de duinen is het mooi. De zon schijnt, de vogels zingen en de konijntjes huppelen. Wij zoeken en vinden de cache.
Terug in de camper grillen we zalm in de oven, die super smaakt bij de luxe salade met blauwe kaas en noten en Corsicaanse rosé. Na een nat begin, sluiten we toch af met een vakantiegevoel.