Uitslapen, uitgebreid ontbijten. Het leven van deze camperaars begint relaxt. Dan op pad. We wandelen de woonwijken van Amersfoort in. Jaren 30, 40, 50 komen komen voorbij. Betere straten, mindere wijken. Wat hier toch opvalt, is dat sommige huizen en objecten een opvallende architectuur hebben. Bijzondere dakkapellen, stenen die rechtop gemetseld zijn, beeldjes in de kademuur van de gracht.
Dan beginnen we aan een wandelroute door de stad. Sommige punten zagen we gisteren al maar de toelichting is vernieuwend. Zo ontdekken we de muurhuizen, die gebouwd zijn op de voormalige fundering van, maar ook met de stenen van de oude stadsmuur. Ook stonden wij in het middelpunt van Nederland. Eigenlijk op, want het ging hier om het kadastrale middelpunt van ons land. Een groot kruis. Toch leuk. In Amersfoort zijn diverse poorten, zo midden in de winkelstraat of aan de randen. Op de Hof komt op het dak van de Boterhal een groene draak naar buiten. Even later volgt st. Joris die de draak met een gerichte klap uit wil schakelen. Maar hij mist. Een uur later probeert hij het weer. Dit tafereel speelt zich elk uur af onder begeleiding van het carillon en veel oohs en aahs van de toeristen.
Amersfoort is gek op Sas. Ze hebben zelfs een beeld voor de Sassianen, die hun hele leven aan de Eem woonden. We hebben alle vragen beantwoord en berekenen in de stadsbrouwerij het eindcoördinaat. Onder genot van een lokaal gebrouwen biertje dat prima smaakt.
's Avonds eten we in de Pastonaeck, puur, eerlijk en heerlijk.
De camperplek.
Het middelpunt van Nederland.
Muurhuis van de vroegere stadssecretaris, met allerlei verschillende bouwstijlen.
Het voorgerecht: spekbokking en linzenbitterballen met zoetzure pompoen.
Het hoofdgerecht: kabeljauw met iets dat John Mieremet weer, maar heel lekker was. En kloostervarken met pastinaak en boerenkool. Lekkerrrrrr!
