vrijdag 14 september 2012

Dag 15 Entrevaux

Warm! Dat wordt het vandaag. Dat voelen we zodra de zon over de berg komt en onze camper verlicht. Heerlijk ontbijten. Aan het eind van de ochtend wandelen we naar het middeleeuwse Entrevaux, letterlijk vertaald: tussen 2 dalen. Vanaf de camping is het ongeveer 2 kilometer lopen over een pad met aan de ene kant steile, beboste hellingen en aan de andere kant de Var. Een machtige rivier, die met vernietigende kracht door het dal stroomt. Maar nu even niet. Het lijkt een bergstroompje in een veel te grote jas van stenen en zand. In de winter ziet het er vast meer imponerend uit, nu is de IJssel nog stoerder.
Via een tunneltje en een gammel ogend houten bruggetje komen we de vesting binnen. Het oogt gezellig en goed gerestaureerd. Een soort Sarlat-gevoel krijgen we. Ook omdat we gelijk Nederlands horen op het terras. We struinen door de smalle straatjes. Vergapen ons aan vervallen en juist enorm opgeknapte gevels in alle kleuren. De straatje worden opgefleurd door veel luie poezen die wel allemaal familie lijken. Op het kerkplein kijken we in de kathedraal. Veel bladgoud, schilderijen en opzwepende orgelmuziek. Alsof er iets staat te gebeuren. De zijmuur van de kerk maakt onderdeel uit van de stadsmuur, dat is wel bijzonder. We lunchen op het plein. Eindelijk eens rosé bij de lunch, want nu zijn we 'lopes'. De lunch smaakt goed, het terras stroomt vol en de bediening kan het niet meer aan. Ons toetje duurt dan ook wat lang. Na de lunch wagen we de klim naar de citadel. We betalen netjes voor de toegang en wurmen ons niet (zoals getipt door Nederlanders) samen door het tourniquet. De weg is lang, steil en heerlijk warm. Die droge warmte waar we zo naar verlangden en die nu onze ruggen natmaakt. De citadel is door Vauban ontworpen, een beroemde ontwerper uit het leger van Lodewijk de XIV. Deze naam komen we vaak tegen. De ruïne is in aardige staat met veel herkenbare ruimtes. De gevangeniscellen met stenen bedden, maar met een verbluffend uitzicht. Tralies waren eigenlijk niet nodig, zo diep kon je vallen. Ook de voormalige bakkerij en de oriëntatietafel waren mooi. Deze laatste verwees naar steden als Nice, maar als je naar het zuiden keek,zag je alleen een groene helling.
Dan wandelen we weer terug naar de camping. Het is koel in de camper maar buiten is het warm. Daarom gaan we zwemmen in het privémeer bij de camping. Koud! Na een frisse duiken varen we met de kano rond het onbewoonde eiland in hef midden van het water. Leuk.
Morgen trekken we weer verder. Nu echt naar de kust: Antibes.

Olijven!

Mooie oude daken.

De oriëntatietafel met uitzicht!

Het motormuseum met veel bijzondere modellen. Heel geinig.

Relax!