Het drupt en dreigt als we wakker worden. Dat was toch niet de afspraak! We ontbijten rustig en kletsen wat met de buren. Tegen twaalven fietsen we richting bos, heide en stuifzand. We pikken de cacheroute op bij #76 en we fietsen door tot en met #118. Onderweg zien we echt prachtige landschappen. Bossen met heuveltjes, spannende sprookjesbossen met dikke dennen waar John achter verdwijnt. Soms fietsen we over smalle kronkelpaadjes met kriebelend gras. Soms over brede bospaden met diepe plassen en modderpoelen. Overal zien we de sporen van zwijnen maar we zien geen zwijn. We horen en zien we roofvogels. Het geschreeuw van de jongen draagt ver. Mooi die grote vogels tussen de bomen. Vennetjes met schattige jonge eendjes die het lunchbroodje heerlijk vinden. Ze racen achter elk stukje brood aan terwijl moeder waakzaam toekijkt en concurrerende eenden verjaagt. Ook zien we heide en verbranden we calorieën in het diepzand. Als we na de laatste cache terug fietsen naar de camping komen we langs de mooiste huizen (onderweg kwamen we ook al een aantal leuke keetjes tegen). We zien een roze Chinees een blijven spontaan eten. Ni Hao. De kaart is verrassend. Luxe. In plaats van babi pangang eten we geroosterde eend, lam en garnalen. Ook glutenvrij is heel bekend. Top!
Zoekplaatje: Vlaamse gaai.
Lief!!!
