Als we wakker worden, schijnt de zon en is de lucht blauw. We ontbijten buiten en Herman bakt eitjes. Daarna fietsen we. De berg op. Best steil. Erg pittig. Puffend en roodhoofdig komen we op de plaats van bestemming. Het begin van een wandelroute langs drie bronnen van Spa. De eerste heeft een kenmerkende steen met de naam Le pouhon Pia. Helaas komt er geen water uit, waardoor proeven niet lukt. We lopen verder langs de kabbelende watertjes in het bos dat met de dag groener wordt. Ruim een kilometer verder komen we bij de beroemde Barisart-bron die helaas verbouwd wordt en even niet stroomt (raar)! We lunchen op het terras. Eindelijk garnalenkroketten met een Spa Barisart voor Saskia en een salade met (ardenner?)ham voor John. We wandelen terug naar de fietsen en gaan op pad naar de veengronden van Berinzenne. Weer twee kilometer bergop. Daar wandelen we de Fagne de Malchampsroute en vinden nog een cache op de uitkijktoren (twee keer alle trappen op, want de eerste keer hadden we niet door dat hier een schat lag). Goed voor de calorieverbranding. De route valt iets tegen. Het veen is droog een de bessenstruiken staan nog niet in bloei. Jammer. Dan is het daaltijd. Bijna zes kilometer bergaf richting Spa. Heerlijk. Snel. Moeiteloos! We komen langs de meest mooie villa's, nieuw en oud. Hier wonen de rijke Walloniërs. In Spa shoppen we bij de slager ons diner bij elkaar. Heerlijke spiezen en salade. We halen gelijk voor morgen. Dan rest ons nog een beklimming naar de camping. Pfff. Voldaan ploffen we neer. Gelukkig schijnt de zon nog.
