Gelukkig is de lucht strakblauw als we de piste opstappen. Een klein laagje verse sneeuw bedekt de pistes. Het ziet er goed uit, dus vertrekken we richting Courchevel dat aan de andere kant van les trois vallees ligt. Courchevel is een luxe oord. Naast een vliegveld waar voor miljoenen aan helikopters staat, is hier ook een poloveld. Vanaf de ski's zien we de ponys rondrennen want vandaag is er een wedstrijd. We gaan op zoek naar een schat onder een boom in de diepe sneeuw. De helling bereiken we maar er staan te veel bomen om ze allemaal te onderzoeken. Jammer maar helaas. Saskia komt via een zeer steile helling weer op een pad dat bij een club uitkomt met motorboten en jachten op het terras. We kijken nog even of we James Bond spotten, maar helaas. Bizar!
We skiën heerlijk door. Tegen half een zien we een heerlijk terras in de zon. Helaas vol. Op het volgende terras is wel plaats voor ons en we eten onze meest luxe lunch op de piste ooit!
Via de Indianenpiste skiën we naar Corchevel 1650. Onderweg kunnen we boogschieten (zie foto) maar dat slaan we maar over. Nu zijn we echt aan de andere kant van de kaart. Dan beginnen we aan onze terugreis naar VT. Saskia neemt onderweg een sneeuwbad (niet gepland, wel koud).
In Mortaret wordt het weer echt druk. Wel wennen na al die rust in Courchevel. Via Les Menuires komen we weer in VT. Bijna een einde aan deze prachtige skidag zonder ook maar een wolkje aan de lucht. Bij La Folie Douce is het absurd druk. Van boven lijkt het echt een mierenhoop (zie foto). Terug in La Sherpa (ons hotel) ploffen we op het terras voor het laatste restje zon. We hebben van 8.50 tot 16.20 uur geskied met 45 minuten pauze. Bijna 80 (!) kilometer afgelegd vandaag in 8656 hoogtemeters. Staan we nog steeds niet op de top van de Mount Everest maar dichterbij komen we vast niet deze week. Tenzij het morgen weer van dat superweer is??
