Onze tweede trip dit jaar met onze hummer en onze campercats. Luid mauwend laat Streep zich naar het Twentse land vervoeren. Stiefel mept haar af en toe op haar koppie. We stoppen voor een aantal oppikcaches waarvan er één bij het vrijheidsbeeld lag. Heel apart op een industrieterrein in Rijssen.
Hoe dichter we bij Ootmarsum komen hoe uitgestrekter het uitzicht. Soms zijn er vlaktes van weilanden omzoomd door stevige bomen.
Onze camping (bij de bronnen) ligt bij het bosrijke natuurgebied Springendal. Dat noemen ze ook wel de tuin van Nederland. Er groeien allemaal zeldzame planten die we niet (her)kennen en allemaal voorbijlopen maar breedbladige ochis en vlottende bies klinkt leuk. We spotten konijntjes in het bos, krijgen een fluitconcert van de tientallen vogeltjes die ons aan alle kanten voorbij vliegen. De zon glinstert door de nog lege takken waar zich langzaam knoppen aan het vormen zijn. Het is genieten vooral als we echte hangbuikzwijnen spotten. Ze kijken ons net zo woest aan als hun wilde soortgenoten zodat het bij à spannend wordt. Terug op de camping eten we friet in het campingcafe. De tijd lijkt hier te hebben stilgestaan. De konijntjes die rond de camper huppelen staan niet stil. Stiefel geniet.
