La Azohía

Dinsdag, woensdag en donderdag

 

La Azohía bevalt zo goed dat we hier op zoek gaan naar een huurhuis om te wennen in Spanje. In de camper heb je toch meer een vakantiegevoel. We vragen in het restaurant waar we vaak koffiedrinken of zij iets weten. Zij verwijzen ons naar een makelaar. Die blijkt op vakantie, maar wel bereikbaar. Helaas nu even niet. Als we teruglopen, komen we een Nederlandse dame met haar hond tegen. Terwijl de hond om ons heen stuitert, vertelt zij hoe het haar hier bevalt. Goed. Ze wil niet meer terug. Het bureau waar zij haar appartement heeft gehuurd, raadt ze niet aan. Overal in Spanje hangen bordjes met 'se vende'(te koop) en 'se alquila' (te huur) met een telefoonnummer erbij. We proberen het gewoon. We zien een leuk huis aan de boulevard en bellen. Een uur later ontmoeten we de verhuurders, een Spaans echtpaar dat in het mooie huis woont. Helaas is dat niet te huur, wel een appartement op de heuvel. Uitzicht op zee en de bergen. De zee is ook maar 100 meter lopen. We zijn enthousiast en zeggen ja. Twee uur later krijgen we de sleutel. We betalen contant, maar krijgen wel een mooi betaalbewijs. Zo snel kan het gaan in Spanje. Donderdag gaan we in Puerto de Mazarrón op zoek naar wifi. We kregen als tip om naar Wimaz te gaan. Een lokale aanbieder (van Bolnuevo tot La Azohía) omdat zij tijdelijke contracten hebben. Dat lukt ook en na een fijn gesprek, spreken we af dat ze vanmiddag om half 5 komen installeren. Dat wordt iets later en de monteur moet in het huis boren. Eerst de eigenaar maar bellen. Die staat vijf minuten later op de stoep en zoekt samen met de monteur een goede plek. Dit is ook makkelijk voor een volgende huurder die wifi wil, dus hij ziet wel kansen. Ook deze ervaring is weer Spaanse les ten top. De monteur en eigenaar spreken geen Engels. Maar alles lukt en nu hebben we snelle wifi! Heerlijk.

Omdat we nu in een echt huis wonen in Spanje, stoppen we met dit vakantieblog (tot we weer op vakantie gaan). Op

Johnensaskiainspanje.blogspot.com schrijven we verder over ons leven hier.

La Azohía

Zaterdag

Het is zaterdag en zonnig. Een heerlijke dag om niets te doen. Soms moeten we echt nadenken om te weten wat voor een dag of datum het is. Heerlijk. Genieten vandaag van lekkere wandelingen langs de boulevard, koffie en de zon.

Zondag 

Het is weer mooi weer, maar dat went nog steeds niet. Het is best wisselvallig geweest de afgelopen weken en de komende tien dagen voorspellen meer wisselvalligheid. Wij gebruiken deze dag om naar Isla Plana te fietsen. Helemaal langs de kust en een klein stukje tussen alle tomaten in de plastic kassen door. Deze tomaten hebben een mooier uitzicht dan heel veel mensen. In Isla Plana is de kerkdienst nog bezig en de kerk lijkt best vol. Deze kerk staat echt prachtig. Uitzicht op zee en de bergen. We verkennen het dorp met een aantal caches. Er zijn veel strandjes hier. Allemaal baaitjes tussen de rode en gele rotsen. Heel mooi. Ook stroomt hier een ondergrondse bron met warm water. Tussen de rotsen in is een grot met water en (heel Spaans) allemaal monumentjes met (plastic) bloemen. Helaas zijn bijna alle cafeetjes dicht en belanden we in een soort koffiehuis waar de halve uitstroom van de kerk ook zit. De barman is chagrijnig en werkt erg langzaam. Gelukkig is zijn koffie wel smakelijk en even later de groenten in tomatensaus ook. We zoeken nog wat caches en vinden ze ook nog. Dan fietsen we terug. We besluiten tapas te eten op het terras van Villamares. Daar raken we aan de klets met Nederlanders die helemaal verliefd zijn geworden op dit gebied. Wij ook. Alleen zijn grote stukken grond hier niet te vinden en kleinere stukken grond al erg duur. Huizen met meer kamers zijn redelijk betaalbaar. Misschien toch maar een B&B beginnen?

Maandag

Na de koffie wandelen we door een ander deel van Azohía. Eens kijken wat hier te huur staat en te koop. We worden een beetje verliefd op dit dorp. 

We staan al weer bijna een week vrij en ons water raakt op. We rijden naar het tankstation en tanken diesel en water. Dan doen we boodschappen en kopen nog wat kerstversiering. Kijken of dat helpt bij het krijgen van het kerstgevoel bij onze eerste kerst met een palmboom in plaats van een kerstboom. We genieten van het mooie weer met tapas bij de camper en kijken naar zwemmende mensen in de zee. 's Avonds eten we spaghetti. Soms koken we nog wel eens zelf, al lijkt het anders. 

La Azohía

Woensdag

Ton en Siny vertrekken al vroeg richting de golfbaan voor een toernooi. Wij genieten op hun terras nog even van een kop koffie in de zon en wifi. Helaas krijgen we een verdrietig bericht. Dat maakt helaas weer duidelijk dat je nu moet leven. Onze keuze was in de ogen van best veel mensen een risico, maar we maken het wel nu mee en we ontdekken veel. 

We doen boodschappen en rijden naar het strand van La Azohía. Het is eindelijk weer echt zonnig en we genieten van een lunch op het terras en van de zon naast onze camper. 

Donderdag

Het waait hier weer enorm hard, maar het is best zonnig. We wilden eigenlijk met de camper op pad, maar met deze rukwinden voelt dat niet prettig. Het is te koud om buiten te zitten, maar niet om te wandelen. Het is vandaag een nationale feestdag in Spanje. De tweede al deze week. Dinsdag vierden ze de dag van de grondwet en vandaag is de dag van de onbevlekte ontvangenis. Eerst komt er een auto met een Mariabeeld in de aanhanger voorbij scheuren. Even later komt de drumband voorbij wandelen. Al spelend trotseren ze de zandstorm. Een paar uur later komen ze terug. De drumband speelt nog steeds en het Mariabeelden wordt door een aantal mensen naar de kerk gedragen. Een tocht van Isla Plana tot hier, ruim 5 kilometer. Daarna volgt een dienst in de kerk (waar ze Simon en Garfunkel zingen) en dan volgt paella met bier in de tent. Toch leuk om de zien. We lopen verder richting de rots met de toren, waar nog een cache ligt. Een heerlijk pad met een prachtig uitzicht. Dan drinken we thee in de camper en lopen de andere kant op. Bij het restaurant hebben we ook wifi op de stoep en we maken een lijst met mogelijke huizen in deze omgeving. Het is hier wel wat prijziger. Ook hier vinden we nog een cache. De zon schijnt inmiddels weer en we genieten van de warmte en een prachtige zonsondergang. 

Vrijdag

De wind is gaan liggen, maar (echt waar) het regent. We beginnen oprecht te geloven dat de regen aan ons kleeft en dat we ons moeten opsplitsen om te ontdekken wie van ons drieën de boosdoener is. Misschien is het Streep wel?? We vertrekken vandaag wel met de camper. De eerste halte is El Portus dat aan zee ligt. Aan het einde splitst de weg zich in twee afslagen. Een naar de (nudisten)camping en de tweede naar het dorpje. Daar stopt de weg, maar ook het leven. Alle luiken voor de huizen zijn dicht en op een enkele klusser na, zien we niemand. Ook geen café voor koffie. We rijden terug en genieten weer van het landschap. Ondanks de regen en bewolking is het mooi hier. We rijden dwars door Cartagena om het gebied rond La Union te verkennen.  De route naar en net voorbij Portman is weer overweldigend mooi met veel kleur in de rotsen. Hier waren vroeger mijnen en het heuvelachtige landschap is bezaaid met ruïnes van fabrieken en huizen. Waarschijnlijk is de grond ook niet echt schoon. Daarna rijden we richting Los Belanes, minder spannend omdat we vooral 'over' golfbanen rijden. We keren weer terug. In Tallante vinden we een restaurant voor een late lunch. Het restaurant is prachtig en sfeervol. De lunch traag en droog. Jammer. Als we La Azohía weer inrijden is het droog. Ergens ver weg op de zee schijnt de zon. Bootje huren?

Verstuurd vanaf mijn iPhone

Huercal-Overa -Camposol

Zondag 

We liggen de halve nacht wakker. Een groep jongeren heeft zich geïnstalleerd op de bankjes in het park en schreeuwt er op los. Een Spaanse camperaar zegt er uiteindelijk wat van en dan keert de rust terug. En de regen. In de stromende regen vullen we het water bij en legen we de wc. Terug naar Murcia. Een mooie route via Pulpi en langs ontzettend veel sinaasappelbomen vol oranje vruchten. We rijden naar La Azohía en installeren ons weer op het strand. Als je toch binnen moet zitten vanwege het slechte weer, dan maar met uitzicht op zee. Gelukkig is het niet zo slecht als in Andalusië, rondom Malaga waar heftige overstromingen zijn. Als het droog is, wandelen we over de boulevard. We zien veel campers uit de wind in de rambla staan. Later worden ze allemaal weggestuurd door de politie, die waakzaam langs de kust rijdt. De rambla kan een risico zijn met regen. Gelukkig valt het mee.

Maandag

De zon schijnt weer een beetje als we wakker worden en de temperatuur is aangenaam. We drinken koffie op het terras. Als de wolken de zon weer verdrijven, lopen wij terug naar de camper en rijden naar camping El Torres in Puerto de Mazarrón. Het is tijd om weer te wassen en te werken. Hier is een goede wasmachine (en droger) en wifi in het café. Als de was uit de droger komt, is het nog niet droog. We hangen het buiten op en een kwartier later regent het weer. Nog een rondje droger dan maar. Gelukkig hebben we nu een muntje gekregen bij de receptie. We staan op een andere plek dan de vorige keer en we hebben nieuwe buren. Mensen die al 17 jaar overwinteren op deze camping. Hun caravan heeft geen wielen meer en in de voortent ligt een vaste vloer. In een schuurtje staat hun wasmachine. Leuk om hun ervaringen te horen. Het café blijkt dicht op maandag, maar gelukkig werkt de wifi wel. Een paar uurtjes buiten in het donker op het terras dan maar. Ach dat lukt ook wel.

Dinsdag

Het waait hard, maar de zon schijnt. Het is heerlijk buiten en dan smaakt de koffie toch nog lekkerder. De overbuurvrouw brengt ons een zak sinaasappels uit eigen tuin en de andere buurvrouw nodigt ons uit voor een dagtrip naar een festival. Het 'gevecht' tussen de Christenen en en de Moren. Dit festival wordt in bijna elk dorp wel gehouden en overal op een andere datum. Willen we het nog best een keer zien, maar niet met een dagtrip in de bus. We rijden naar Camposol waar we gaan lunchen met Ton en Siny. Ton maakt zijn overheerlijke paëlla weer. Eigenlijk zouden we eerst gaan wandelen, maar er is te veel modder. Het weer van de afgelopen weken is uitzonderlijk weten Ton en Siny. Zo veel regen. Normaal regent het tien dagen per jaar. We lopen nog een rondje en kijken bij de tweedehands auto's. Als we een leuke tegenkomen, lijkt ons dat wel handig. Morgen gaan we de omgeving rond Perin verder verkennen. Er is de komende dagen weer zon voorspeld. 

Los Arejos - Huercal-Overa

Donderdag

Het regent in Los Arejos, dus geen weer om te wandelen en dus trekken we verder. We besluiten om de kust iets verder te verkennen en dat brengt ons in Calabardina. Een dorpje waar vandaag geen leven te bekennen is. Geen geopend restaurant en (logisch met dit weer) geen terrasjes. Voorbij het dorp staat een verlaten toren (Torre de Cope). De zee beukt hier op de rotsen. Mooie plek om te lunchen en een cache te zoeken. Het weer is te onvoorspelbaar om een stuk van de lange-afstandswandeling te lopen die tot bovenop de rotsen voert. We rijden terug en iets voorbij er dorp is een camperplek. In een stukje 'natuur' lopen allerlei paden. Tussen de struiken staan veel campers. Omdat het hard heeft geregend, verkennen we het gebied per voet. In heel veel struiken liggen drollen en wc-papier. Te ranzig voor woorden. Hoe verpest je een mooi stukje natuur en het (gedoog)beleid voor campers. We rijden terug naar Aguilas, waar het wel prettig voelde. Onderweg shoppen we kerstversiering.

Vrijdag

Het is weer zonnig, dus we blijven nog een dag in Aguilas. Lekker in het zonnetje. Even werken bij de Wifi op het terras en John maakt een overzicht van de huizen die we in deze regio willen zien. Tegen lunchtijd lopen we naar het stadje en belanden op een terras met een geweldig menu del dia. Voor tien (!) euro krijgen we vier gangen en is er een enorme keuze. Salade uit Murcia (met tonijn, tomaat, olijven en meer), roerei met jonge knoflook en gamba's, een soort bitterballen van garnaal en mosselen, gegrilde vis (diverse soorten) en een lange lijst met toetjes (maar we zitten vol). De heerlijke rosé zit er niet bij in en het eten wordt zo snel geserveerd dat we maar van één glaasje kunnen genieten. Aan het einde van de middag krijgen we een belletje van de makelaar. Nog een bod op ons huis en ook de kijkers van die dag waren enthousiast. Spannend. We besloten om het weekend te gebruiken om het even te laten bezinken voor een goed besluit.

Zaterdag

Het is grijs vandaag. Mooie dag om te rijden en huizen te kijken. De route voert ons door (alweer) een geweldig gebied. Ondanks de mist is het uitzicht indrukwekkend. Alleen de weg is te moeilijk voor de gemiddelde camperaar. We prijzen ons gelukkig dat we niemand tegenkomen. Daarom kunnen we ook stoppen voor een paar foto's. Helaas de huizen die ons aanspraken, zijn prima om te wonen maar niet voor een camperplek. We rijden door richting Lorca. Inmiddels is het mistig en regent het. De camping bij Lorca ligt bijna aan de snelweg. Niet prettig. Daarom rijden we door richting Huercal-Overa. Dit ligt in Andalusië en buiten ons zoekgebied. De regels zijn in deze provincie lastiger. We installeren ons op een lege camperplek. Er liggen hier drie caches bij een verlaten spoor en als het droog is gaan we even lekker wandelen. Als we ze gevonden hebben, miezert het weer. Tijd voor de camper. Streep op schoot, muziekje aan en heerlijk eten. Gegrilde entrecote met aubergine. Hmmmm. We testen onze nieuwe kerstverlichting. Prachtig. Nog 3 weken! 

Verstuurd vanaf mijn iPhone

Aguilas - Los Arejos

Maandag

Vandaag verkennen we Aguilas. We gaan op de fiets over de boulevard. Na een heerlijk bakje koffie lopen we door het stadje. Het is typisch Spaans met huizen dicht op elkaar, veel draden en hier en daar een parkje of speelplaats. Het is levendig op straat. Aguilas ligt op heuvels en de wandeling voert over veel trappen. We vinden wat caches, maar genieten ook van de mooie uitzichten. Over stad, zee, haven, bergen en in de verte onze camper. We wandelen naar het kasteel op de rots. Dat is in de winter gesloten tijdens de lunch. Het restaurant daar ook, dus lopen we weer terug en lunchen op het plein tussen de katten in. Vriendjes zo lang de lunch duurt. Als we terugfietsen zien we een Engelse camper in een smal straatje een auto rammen. Hij rijdt gewoon door. Als we hem iets later bij het stoplicht tegenkomen, waarschuwen we hem maar even. Wij doen wat boodschappen. Terug bij de camper, blijven de donkere wolken achter de bergen. Wij maken nog een wandeling over de rotsen langs het strand en vinden nog wat caches. Het is hier mooi.

Dinsdag

Eigenlijk wilden we verder rijden vandaag, maar het is prachtig weer. We kunnen naast de camper uit de wind en in de zon zitten en dat is echt genieten. Van koffie, boeken, uitzicht op zee, Streep op schoot: heerlijk! Een dagje gewoon vakantie zonder zoektocht. Aguilas hebben we bekeken. Het is een leuke stad, maar met een camping, een camperplek en een heel aantal gedoogplaatsen op het strand, geen plek voor ons bedrijf. Wij staan nu met ruim 40 campers (gratis) op het strand. En het is rustig. Geen muziek, geen schreeuwende mensen, geen rommel. Heel relaxt eigenlijk. We eten een lekkere salade en tegen een uur of drie lopen we de boulevard nog op voor een wijntje, tapas en wifi. We belanden op een terras met glutenvrije broodjes en in de zon. Heerlijk.

Woensdag

Vandaag rijden we weer verder. Eerst even gas en diesel tanken en dan boodschappen doen. We kiezen de camping in Los Arejos. Een kilometer of tien verderop in het binnenland. De camping is net een jaar open en ligt wel mooi. Het plastic ruikt hier wel op, maar gelukkig staan er nog veel bomen en plantjes in de open lucht. We willen wassen en dan even wandelen. Het wasprogramma duurt drie (!) uur en het drogen bijna twee. Van wandelen komt het niet meer. We kletsen wat met een Brit die we in Cartagena hebben ontmoet en eten vandaag bij de camper. Roerei met ham en doperwten als lunch en vierkazenpizza met rucola als avondeten. Met James Bond sluiten we de avond af.

El Berro - Aguilas

Vrijdag

Vandaag gaan we wandelen. Na het ontbijt, met versgebakken bruin stokbrood (dat er mooier uitzag dan dat het smaakte) vertrekken we. We nemen de route die we vorige keer niet helemaal volgens de planning liepen. Nu gaat het wel goed, maar toch vergissen we ons en lopen we een paar kilometers extra. Het grootse deel van de route is toch nieuw voor ons en erg mooi. Prachtige vergezichten en stevige rotsen. Helaas geen moeflons vandaag. Na ruim 18 kilometer lunchen we in het restaurant naast de camping. Het was prachtig weer vandaag. In de zon wandelden we in t-shirt, maar in de schaduw is het koel. We eten binnen en genieten. Heerlijke vleeswaren, gegrilde vis, kip en varken. Natuurlijk de overheerlijke flan toe. Dat is genieten. 's Avonds borrelen we in de hut van Gerrit. Het was gezellig!

Zaterdag

Gerrit vertrekt vandaag weer en gaat deze mooie provincie verder verkennen. We ontbijten en drinken koffie in de cafetaria van de camping en dan volgt een hartelijk afscheid. Wij wandelen El Berro in en ontdekken weer nieuwe stukjes, zoals het kerkhof. Dat is helaas afgesloten. Daarna wandelen we een enorm steile helling op richting het uitzichtpunt. We krijgen gezelschap van een klein hondje, dat tegen elke boom wil plassen. Wij lopen terug naar de camper. Vandaag eten we thuis en kijken naar Met het mes op tafel.

Zondag

De regen komt weer met bakken uit de lucht en de voorspellingen zijn niet goed. In de Sierra de Espuña is het gemiddeld toch vijf graden kouder dan in onze andere zoekgebieden. Jammer. Tijd om verder te trekken. We rijden naar Aguilas aan de kust. Een stukje waar we nog niet geweest zijn en we nog wel willen zien. Er zijn hier al veel camperplekken. Ook illegale. Dat wist Angela van de camping in El Berro ons te vertellen. Ze heeft ons afgelopen dagen veel nuttige informatie gegeven. Ook dat in Calnegre (bij al het plastic) een camping komt met 3000 plaatsen. Maar ook dat in Valle de Ricote best kansen liggen. Als we maar goed oppassen en ons eerst echt thuisvoelen in Spanje voor we iets kopen. 

In Aguilas schijnt de zon. We installeren ons op een gratis camperplek op het strand tussen 30 andere campers. Gelukkig staan we vooraan en kan Streep de zee zien. Wij wandelen over de boulevard om wat te eten in de zon. Dat is genieten. We facetimen met de jarige Marja en genieten van een wijntje en tapas in de zon. Heerlijk om weer buiten te zijn.

Verstuurd vanaf mijn iPhone